Ik moet het je nageven... die bufferset maakte een merkbaar verschil bij de machinegeweerschietpartij in Marietta afgelopen zondag. Ik gebruikte mijn Vollmer 51 met jouw kit in de A-3 opvouwbare kolf en vergeleek deze met de ZEER comfortabele Dyer A-2 kolf die ik meestal gebruik voor de schietpartijen.
Zoals jullie allemaal weten, zijn de A-2 kolven veel beschaafder voor menselijk vlees dan de A-3's op de 308 kaliber geweren. Beide laten een afdruk achter na een lange schietsessie (zoals een hele dag schieten), maar dankzij Bill's buffer moet ik zeggen dat het ontwerp een succes is. Er ontbreken meer dan 1.500 patronen uit de inventaris... en ik heb er vrijwel niets voor teruggekregen.
Normaal gesproken krijg je een framboos van 1 inch bij 4 inch na ongeveer 50 patronen met de A-3 standaard Duitse opvouwbare kolf. Om de een of andere reden houden de Duitsers van dit ontwerp. Ik had iets veel gebruiksvriendelijker kunnen ontwerpen. Om deze reden heeft de A-3 de reputatie een vleesmolen te zijn. Elke noob die een 308 HK91, 91K of 51 koopt, gaat er een halen omdat ze ZO cool zijn en denken dat chicks zich tot hen aangetrokken voelen als babes tot Corvettes, maar niet beseffen wat hen te wachten staat na een schietsessie.
Nou, nu kunnen ze die ĂĽber-coole kolf daadwerkelijk GEBRUIKEN en de volgende dag geen pijn hebben. Het verschil in prestaties tussen de A-2 en de A3 was verwaarloosbaar. Ik kon het verschil niet echt zien, meestal begint mijn schouder te klagen bij de 100-patronen-markering. Meer dan een dozijn verschillende jongens gebruikten het geweer in beide configuraties, inclusief mijn fotograaf die ZEER goed op de hoogte is van het geweer met de A3 kolf. Zelfs hij merkte het verschil. Sommige vrienden die ik had uitgenodigd voor hun eerste kennismaking met volautomatisch schieten, haalden hun schouders er niet over op... behalve de ZEER uitgesproken mondingsconcussie van de Vollmers, die grote ogen opleverde van de vader, samen met een brede grijns.
De kit was eenvoudig te installeren. Ik kreeg geen instructies bij de kit, maar er werd verwezen naar zijn website met instructies en enkele tips en trucs. HKPro heeft enkele referentie-items die kunnen worden gedownload voor demontage en montage van de kolf. Kleine gereedschappen zijn alles wat nodig is voor de installatie. Ik gebruikte een freesmachine om de staking eruit te halen, maar een handboor of zelfs een Dremel met de kleine hardmetalen braam kon probleemloos worden gebruikt. Een kleine dunne schroevendraaier om de c-clip eraf te halen, een bankschroef om de dop los te maken en een vijl om de buis van de eindkap in te korten.
De zuiger en veer bovenop zijn van Bill. De standaard A3 bufferveer zit in het midden. Je kunt gemakkelijk ZIEN WAAROM de standaard Duitse bufferveer zo stijf is. De eindkap van de bufferstapel staat onderaan. Dit is de sukkel die al dan niet op zijn plaats is gezet. Deze foto toont de C-clip die op de eindkap is geĂŻnstalleerd... Ik kan alleen maar raden dat hij hem niet wilde verliezen. Die eindkapbuis moet een beetje worden ingekort. Een vaste hand en een vijl kunnen het probleemloos doen, ik gebruikte de freesmachine... Ik ben lui.
Hoe dan ook, volledige instructies staan op Bills website, Bill Springfield - www.TriggerWork.net. Foto's volgen, ik ben nog steeds alles aan het schoonmaken en opruimen, maar ik zal vandaag nog foto's plaatsen.
Dus... de tests gingen goed, de mensen klaagden NIET over de kolf, de vrouw klaagde niet en er werden geen menselijke schouders gescheurd op Memorial Day Sunday. Goed gedaan, Bill. Je hebt de vleesmolen getemd.
Zoals jullie allemaal weten, zijn de A-2 kolven veel beschaafder voor menselijk vlees dan de A-3's op de 308 kaliber geweren. Beide laten een afdruk achter na een lange schietsessie (zoals een hele dag schieten), maar dankzij Bill's buffer moet ik zeggen dat het ontwerp een succes is. Er ontbreken meer dan 1.500 patronen uit de inventaris... en ik heb er vrijwel niets voor teruggekregen.
Normaal gesproken krijg je een framboos van 1 inch bij 4 inch na ongeveer 50 patronen met de A-3 standaard Duitse opvouwbare kolf. Om de een of andere reden houden de Duitsers van dit ontwerp. Ik had iets veel gebruiksvriendelijker kunnen ontwerpen. Om deze reden heeft de A-3 de reputatie een vleesmolen te zijn. Elke noob die een 308 HK91, 91K of 51 koopt, gaat er een halen omdat ze ZO cool zijn en denken dat chicks zich tot hen aangetrokken voelen als babes tot Corvettes, maar niet beseffen wat hen te wachten staat na een schietsessie.
Nou, nu kunnen ze die ĂĽber-coole kolf daadwerkelijk GEBRUIKEN en de volgende dag geen pijn hebben. Het verschil in prestaties tussen de A-2 en de A3 was verwaarloosbaar. Ik kon het verschil niet echt zien, meestal begint mijn schouder te klagen bij de 100-patronen-markering. Meer dan een dozijn verschillende jongens gebruikten het geweer in beide configuraties, inclusief mijn fotograaf die ZEER goed op de hoogte is van het geweer met de A3 kolf. Zelfs hij merkte het verschil. Sommige vrienden die ik had uitgenodigd voor hun eerste kennismaking met volautomatisch schieten, haalden hun schouders er niet over op... behalve de ZEER uitgesproken mondingsconcussie van de Vollmers, die grote ogen opleverde van de vader, samen met een brede grijns.
De kit was eenvoudig te installeren. Ik kreeg geen instructies bij de kit, maar er werd verwezen naar zijn website met instructies en enkele tips en trucs. HKPro heeft enkele referentie-items die kunnen worden gedownload voor demontage en montage van de kolf. Kleine gereedschappen zijn alles wat nodig is voor de installatie. Ik gebruikte een freesmachine om de staking eruit te halen, maar een handboor of zelfs een Dremel met de kleine hardmetalen braam kon probleemloos worden gebruikt. Een kleine dunne schroevendraaier om de c-clip eraf te halen, een bankschroef om de dop los te maken en een vijl om de buis van de eindkap in te korten.
De zuiger en veer bovenop zijn van Bill. De standaard A3 bufferveer zit in het midden. Je kunt gemakkelijk ZIEN WAAROM de standaard Duitse bufferveer zo stijf is. De eindkap van de bufferstapel staat onderaan. Dit is de sukkel die al dan niet op zijn plaats is gezet. Deze foto toont de C-clip die op de eindkap is geĂŻnstalleerd... Ik kan alleen maar raden dat hij hem niet wilde verliezen. Die eindkapbuis moet een beetje worden ingekort. Een vaste hand en een vijl kunnen het probleemloos doen, ik gebruikte de freesmachine... Ik ben lui.
Hoe dan ook, volledige instructies staan op Bills website, Bill Springfield - www.TriggerWork.net. Foto's volgen, ik ben nog steeds alles aan het schoonmaken en opruimen, maar ik zal vandaag nog foto's plaatsen.
Dus... de tests gingen goed, de mensen klaagden NIET over de kolf, de vrouw klaagde niet en er werden geen menselijke schouders gescheurd op Memorial Day Sunday. Goed gedaan, Bill. Je hebt de vleesmolen getemd.